Βιογραφικά Κάτια Κολέφα και Γιάννης Κολέφας.

Κάτια Κολέφα

Γεννήθηκε στη Χίο. Τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής τα πήρε από τον πατέρα της, διακεκριμένο ζωγράφο-αγιογράφο, Γεώργιο Παναγιωτάκη. Σπούδασε ζωγραφική, διακοσμητική και σκηνογραφία στη Σχολή Δοξιάδη, κοντά στον Σπύρο Βασιλείου, τον Τάσο, τον Παναγιώτη Γράβαλο και τον Μάριο Λοβέρδο.
Ειδικεύθηκε στο ψηφιδωτό και υπήρξε μαθήτρια του Γιάννη Κολέφα, του καλλιτέχνη που καθιέρωσε την Τέχνη του ψηφιδωτού στην Ελλάδα. Εργάσθηκε επί σειρά ετών στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών και στο Υπουργείο Πολιτισμού, σαν σχεδιάστρια και συντηρήτρια ψηφιδωτών, και συγχρόνως σαν βοηθός και συνεργάτης του Γιάννη Κολέφα επί 22 χρόνια.
Έχει σκηνογραφήσει πολλά έργα, όπως “Ωραία μου Κυρία”, “Τα δένδρα πεθαίνουν όρθια”, “Ιφιγένεια εν Ταύροις”, “Ιφιγένεια εν Αυλίδι”, “Κοντέσσα Βαλέραινα”, “Τρισεύγενη”, “Αλκιβιάδης” κ.α. Από το 1965 έως το 1976 ανήκει στην Α΄Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Από το 1966 έως το 1967 και από το 1974 έως το 1979 εργάζεται στην 4η Εφορεία Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, ως σχεδιάστρια και συντηρήτρια στα ψηφιδωτά της Ρόδου “Βελεροφόντης” και “Κένταυρος” που η αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει στο φως. Το 1979 μαζί με το Γιάννη Κολέφα μεταβαίνει στα Ιεροσόλυμα και εργάζεται στα ψηφιδωτά του Πανάγιου Τάφου.
Κατά την διάρκεια της θητείας της στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, της δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσει και να εργασθεί στα σημαντικότερα μνημεία που υπάρχουν στον Ελλαδικό χώρο. Παράλληλα, με προσωπική εργασία εκτός Υπηρεσίας, μελέτησε και αντέγραψε πολλές λεπτομέρειες από τα αριστουργήματα αυτά, δημιουργώντας έτσι μεγάλη συλλογή αυθεντικών αντιγράφων από τα μνημεία της Ροτόντας Θες/νίκης, της Μονής Λατόμου, της Νέας Μονής της Χίου, του Ναού του Οσίου Λουκά, της Μονής Δαφνίου, του Αγίου Λεωνιδίου, του Αγίου Δημητρίου κ.α.
Το 1986, μετά το θάνατο του Γιάννη Κολέφα, δημιουργεί Σχολή Ψηφιδωτών και Συντήρησης στην Αθήνα. Το 1987, επί ένα εξάμηνο, διδάσκει την Τεχνική του ψηφιδωτού σε σεμινάριο που διοργανώνει το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, στην Αθήνα. Για ένα χρόνο (1987 – 1988) διδάσκει το ψηφιδωτό σε σεμινάριο που διοργανώνει ο ΕΟΜΜΕΧ στη Χίο. Από το Μάρτιο του 1988 έως τον Μάρτιο του 1990 διδάσκει την Τεχνική του Ψηφιδωτού σε σχολή που ιδρύεται στην Πέλλα, στα πλαίσια των Μεσογειακών Προγραμμάτων που οργανώνει ο ΕΟΜΜΕΧ και ο ΟΑΕΔ. Από το 1991 έως και το 1992, διδάσκει σε σεμινάριο του Δήμου Γιαννιτσών. Το Σεπτέμβριο του 1993 έως τον Μάρτιο του 1994, διδάσκει την Τέχνη του Ψηφιδωτού σε σύγχρονες εφαρμογές, καθώς και την ιστορία και εξέλιξή του στην Ελλάδα, σε Ενδοκοινοτικό Σεμινάριο του προγράμματος NAW, μαζί με Ιταλούς καθηγητές, στη Σχολή της Πέλλας. Από το 1994 έως το 1995 διδάσκει σε εκκλησιαστική Σχολή στον Πειραιά. Από το 1997 εργάζεται για τον Νέο Ιερό Ναό Αγ. Ανδρέα Πατρών, έχοντας αναλάβει την ψηφιδογράφηση στα μέτωπα και το εσωτερικό των τοξοστοιχιών δεξιά και αριστερά του Ιερού και στο κεντρικό τμήμα του ναού και στο νότιο κλίτος, στις πλευρές μεταξύ των κιόνων. Το έργο καλύπτει συνολικά 255 τ.μ. Έχει πραγματοποιήσει και έχει λάβει μέρος σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις.
Έργα της υπάρχουν επίσης στην Ιερά Μητρόπολη Αμφίσσης (19τ.μ), στον Καθεδρικό Ναό της Αγ. Σοφίας Λονδίνου, στο Κυβερνείο Θες/νίκης (στη Βυζαντινή Αίθουσα), σε εκκλησίες των Ιωαννίνων, της Χίου, της Άμφισσας, της Κορίνθου, στη Μονή Παρακλήτου Ωρωπού, στην Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων, στη Μονή Παναγίας Τατάρνας στο Καρπενήσι, στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννη Καρέα και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές. Είναι μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών.

Γιάννης Κολέφας

Γεννημένος στην Ήπειρο το 1927, αποφοιτά από το εργαστήριο ζωγραφικής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) με καθηγητή τον Γιάννη Μόραλη.
Με υποτροφία της Ιταλικής κυβέρνησης σπουδάζει στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας, ενώ με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ραβέννας, στη ζωγραφική και στην τεχνική και αποκατάσταση των ψηφιδωτών.
Το 1965 διορίζεται στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο Αθήνας, ως ο μοναδικός υπεύθυνος για την συντήρηση και διάσωση των Βυζαντινών ψηφιδωτών που βρίσκονταν στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Διδάσκει στη Σχολή Συντηρητών του Βυζαντινού Μουσείου και το 1974 διορίζεται καθηγητής ψηφιδωτού στην Α.Σ.Κ.Τ.
Το 1985 αποπερατώνει την ψηφιδωτή σύνθεση στην αίθουσα διαλέξεων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (75 τ.μ.) και μετά από ένα χρόνο πεθαίνει στην Αθήνα.
Με ατομικές, ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις, αλλά και δημοσιεύσεις για την τεχνική και την αποκατάσταση του ψηφιδωτού, ο Γιάννης Κολέφας με τις γνώσεις, την αγάπη και την αφοσίωση που τον διάκρινε, είναι ο άνθρωπος που επανέφερε την τέχνη του ψηφιδωτού στην γενέτειρά του, την Ελλάδα.

 

Σπουδές:
Αποφοιτά από το εργαστήριο ζωγραφικής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) με καθηγητή τον Γιάννη Μόραλη.
Με υποτροφία της Ιταλικής κυβέρνησης σπουδάζει στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας, ενώ με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ραβέννας, στη ζωγραφική και στην τεχνική και αποκατάσταση των ψηφιδωτών.

Ατομικές εκθέσεις (εσωτερικού – εξωτερικού) / Έργα:
Με ατομικές, ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις, αλλά και δημοσιεύσεις για την τεχνική και την αποκατάσταση του ψηφιδωτού, ο Γιάννης Κολέφας με τις γνώσεις, την αγάπη και την αφοσίωση που τον διάκρινε, είναι ο άνθρωπος που επανέφερε την τέχνη του ψηφιδωτού στην γενέτειρά του, την Ελλάδα.
Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του, αποτύπωσε με τον χρωστήρα του την ομορφιά των τόπων που επισκέφθηκε. Έτσι, το πρωτότυπο έργο του είναι γεμάτο από τοπία της Ελλάδας και χρώματα της ελληνικής φύσης. Η προσωπική γραφή του είναι μπολιασμένη με την απλότητα της λαϊκής τέχνης.

Επαγγελματική δραστηριότητα:
Συντηρητής ψηφιδωτού
Το 1965 διορίζεται στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο Αθήνας, ως ο μοναδικός υπεύθυνος για την συντήρηση και διάσωση των Βυζαντινών ψηφιδωτών που βρίσκονταν στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Το 1985 αποπερατώνει την ψηφιδωτή σύνθεση στην αίθουσα διαλέξεων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (75 τ.μ.).
Επί μία εικοσαετία «όργωσε» την Ελλάδα συντηρώντας τα σημαντικότερα ψηφιδωτά, μεταξύ των οποίων και της Πέλλας.

Επίσης συντήρησε τα ψηφιδωτά της Πόρτας-Παναγιάς Τρικάλων, της Νέας Μονής Χίου, του Αγ. Δημητρίου Θεσσαλονίκης, της Ροτόντας, της Μονής Δαφνίου, της Νικόπολης, της Δήλου, της Ρόδου, των Φιλίππων, της Ολυμπίας και των Ιεροσολύμων.

Διδάσκει στη Σχολή Συντηρητών του Βυζαντινού Μουσείου και το 1974 διορίζεται καθηγητής ψηφιδωτού στην Α.Σ.Κ.Τ.
Διδακτική εμπειρία:
Διδάσκει στη Σχολή Συντηρητών του Βυζαντινού Μουσείου και το 1974 διορίζεται καθηγητής ψηφιδωτού στην Α.Σ.Κ.Τ.